Chaczapuri w najpopularniejszej wersji to połączenie puszystego domowego chleba, kilku rodzajów sera i lejącego żółtka na środku (tylko żółtka- nie białka!). W języku gruzińskim chaczapuri dosłownie znaczy chleb z twarogiem (chaczo – twaróg, puri – chleb). To taki serowy gruziński narkotyk!

Przepis powstał przy współpracy z Gagik Grioryan, którego możecie znaleźć w sieci jako @gotuj_z_gruzinem . Dostałam od niego przepis na wersję chaczapuri po adżarsku, które kocham całym swym sercem! Będąc w Gruzji zajadałam się tym serowym chlebkiem i nie mogłam przestać o nim myśleć! Między nami mówiąc, to myślę, że jestem od niego uzależniona- czasem mi się śni po nocach!

Ile jest typów chaczapuri?

Są trzy najpopularniejsze rodzaje chaczapuri:

• adżarskie – z serem i żółtkiem w kształcie łodzi;
• imeretyńskie – w formie okrągłego placka z zapieczonym w cieście nadzieniem serowym lub z pastą z czerwonej fasoli;
• megrelskie – podobne do imeretyńskiego, z dodatkowym serem na wierzchu

Każdy jest pyszny! To co dacie do środka ciasta ogranicza tylko wyobraźnia. Ja dodałam nawet pozostałości z mojego pasztetu z soczewicy do środka i zapiekłam z odrobiną sera!
Wyszło obłędne. Lubię też robić chaczapuri z pastą z czerwonej fasoli, tak jak robią je w rejonie Imereti.

Czy można ciasto na chaczapuri zrobić wcześniej?

Jasne! Przygotuj ciasto tak jak jest w przepisie, zakryj miskę folią strech i wstaw do lodówki na noc. Następnego dnia, gdy chcesz przygotować chaczapuri wyciągnij je z lodówki i pozostaw 30 min w temperaturze pokojowej, zanim zaczniesz je wałkować, nadziewać i piec. Dzięki temu skrócisz sobie pracę!

Jakiego sera użyć do chaczapuri?

Dwa sery najczęściej stosowane w chaczapuri to imeruli i sulguni. Imeruli to świeży, kruchy ser górski z regionu Imereti. Jest wytwarzany z mieszanki mleka krowiego i serwatki pozostałej po produkcji twardszych serów. Sulguni, z nadmorskiego regionu Samegrelo, ma jędrniejszą i bardziej elastyczną konsystencję. Jest bardziej soczysty i ma cierpki smak. Te dwa sery po stopieniu cudnie się uzupełniają i tworzą cudnie kremowe i elastyczne nadzienie .

Ciężko jest te sery znaleźć w sklepie, choć pojawia się coraz więcej tradycyjnych gruzińskich sklepików i piekarni, gdzie te sery występują. Gagik w naszych polskich warunkach poleca połączyć twardą mozarellę (taką jak używa się do pizzy) oraz słoną fetę. Pamiętajcie jednak, że pisząc feta mam na myśli prawdziwy ser owczy, a nie wyrób seropodobny. Tutaj jest tak mało składników, że ich dobra jakość ma olbrzymie znaczenie!

Chaczapuri po adżarsku

4 duże chaczapuri, lub 5 mniejszych

ciasto

• 500 g mąki pszennej
• 7 g suszonych drożdży
• 3/4 łyżeczka soli
• 3/4 łyżka cukru
• 225 ml mleka
• 45 ml oleju

nadzienie

• 450 g twardej mozarelii
•  300 g sera feta
• 4 jajka
• 6  łyżek mleka
• 3 łyżki mąki
• 4 łyżki masła po upieczeniu

Przygotowanie:

W misce połącz mąkę, drożdże, cukier i sól. Podgrzej mleko by były lekko ciepłe, ale nie gorące. Następnie wlej je do miski z suchymi składnikami.
Rozpocznij wyrabianie ciasta za pomocą robota z końcówką hak lub ręcznie, aż ciasto będzie gładkie i elastyczne.

Dodaj olej do ciasta i zagniataj przez kolejną minutę. Przykryj ciasto folią, by nie wysychało. Ustaw miskę w ciepłym miejscu, aż ciasto podwoi swoja objętość- około 1,5 godziny.

Zdejmij folię i znów wyrób ciasto, aż będzie elastyczne i gładkie. Ponownie przykryj folią i pozostaw na 30 minut w ciepłym miejscu do wyrośnięcia.

W międzyczasie połącz fetę, mozzarellę, mleko oraz mąkę w drugiej misce.

Wyjmij ciasto z miski i umieść na posypanej mąką powierzchni. Następnie pokrój je na 4 równe części.
Rozwałkuj każdy kawałek na grubość 1 cm. Zroluj ok 5 cm każdego z dwóch przeciwległych boków, aby kształtem ciasto przypominało łódź. Następnie zlep końce zrolowanych boków razem.

Przenieś chaczapuri na blaszkę z papierem do pieczenia.
Nałóż we wgłębienie każdego chaczapuri mieszankę serową.

Piecz w rozgrzanym do 250 stopni piekarniku przez około 15 minut lub do momentu, aż chaczapuri stanie się złotobrązowe (można je piec na kamieniu do pizzy ok 8 min, wtedy są cudnie chrupiące z dołu i z góry). Po tym czasie wysuń chaczapuri z piekarnika i łyżką zrób wgłębienie w mieszance serów. Wbij do wgłębienia tylko żółtko (Gagik mówi, że dodanie białka, tak jak to robią w Polsce psuje smak chaczapuri- i ja się z nim zgadzam!). Wsuń chaczapuri z powrotem do piekarnika i piecz przez kolejne 2 minuty. Czas pieczenia może się różnić w zależności od piekarnika (żółtko musi być płynne, pamiętaj że po wyciągnięciu żółtko nadal się ścina w gorącym serze). Wyciągnij chaczapuri i nałóż na gorący chlebek łyżeczkę masła.

Poprawny sposób jedzenia to oderwanie przypieczonych końcówek „łódki” i zmieszanie nadzienia (żółtka, sera oraz masła). Te przypieczone kawałki chlebka służą jako „jadalna” łyżeczka!

W składnikach na farsz Gagik podaje mozarelle i fetę, bo tylko te dwa rodzaje sera choć trochę imitują te prawdziwe gruzińskie. W mozarelii i fecie brakuje mi natomiast tej ostrości, dlatego ja posypuję moje chaczapuri szczyptą chilli. Mam nadzieję, że Gagik mi wybaczy!

Ostrzegamy, że to chaczapuri uzależnia! Zróbcie je raz, a sami się przekonacie!